Μπλεζ Πασκάλ (1623 - 1662) : Σκέψεις - Point of view

Εν τάχει

Μπλεζ Πασκάλ (1623 - 1662) : Σκέψεις





Αναμφίβολα, υπάρχουν φυσικοί νόμοι. Αλλά αυτός ο εκφυλισμένος ωραίος Λόγος διέφθειρε τα πάντα [..] Από αυτή την σύγχυση καταλήγουμε ο ένας να λέγει ότι η ουσία της δικαιοσύνης είναι η αυθεντία του νομοθέτη ˙ ο άλλος ότι είναι αυτό που βολεύει τον ηγεμόνα ˙ και ο τρίτος ότι είναι το ισχύον έθος, πράγμα πιο βέβαιο: μόνο σύμφωνα με τον Λόγο, τίποτε δεν είναι καθαυτό ορθό ˙ όλα κλονίζονται στο πέρασμα του χρόνου. Η συνήθεια εδραιώνει την ισότητα, μόνο και μόνο γιατί έγινε δεκτή ˙ αυτό είναι το μυστικό θεμέλιο της αυθεντίας της. Όποιος την επαναφέρει στην αρχή της, την εκμηδενίζει. Δεν υπάρχει τίποτα πιο εσφαλμένο από τους νόμους που επανορθώνουν τα σφάλματα ˙ όποιος τους υπακούει, επειδή είναι δίκαιοι, υπακούει στη δικαιοσύνη που φαντάζεται, αλλά όχι στην ουσία του νόμου: αυτός συσπειρώνεται στον εαυτό του, είναι νόμος και τίποτα περισσότερο […]

2. Δεν μπορώ να συγχωρέσω τον Καρτέσιο ˙ σε όλη τη φιλοσοφία του, θα ήθελε πολύ ν’ αντιπαρέλθει το Θεό ˙ αλλά δε μπόρεσε να μην Τον βάλει να ρίχνει μια με τη μύτη για να θέσει τον κόσμο σε κίνηση ˙ μετά ταύτα, δεν έχει πια τι να Τον κάνει το Θεό.

3. Αν καθένας μας εξετάσει τις σκέψεις του, θα δει ότι όλες ασχολούνται με το παρελθόν ή το μέλλον. Σχεδόν ουδέποτε σκεφτόμαστε το παρόν ˙ και, αν το σκεφτούμε, σκοπός μας είναι να δανειστούμε το φως του για να προσπελάσουμε το μέλλον. Το παρόν δεν αποτελεί ποτέ σκοπό μας: το παρελθόν και το παρόν είναι μέσα μας ˙ μόνο το μέλλον αποτελεί σκοπό μας. Ως εκ τούτου, δε ζούμε ποτέ, αλλά ελπίζουμε να ζήσουμε ˙ και, προδιατεθειμένοι μονίμως να ευτυχήσουμε, είναι μοιραίο να μην το επιτυγχάνουμε ποτέ.

4. Η φαντασία μας μεγεθύνει τόσο πολύ τον ενεστώτα χρόνο, καθώς επιδιδόμαστε σε ατελεύτητους στοχασμούς, κι ελαττώνει τόσο την αιωνιότητα, καθώς δεν την σκεφτόμαστε, ώστε πλάθουμε από την αιωνιότητα ένα μηδέν, κι από το μηδέν μία αιωνιότητα.

5. Ο μεγαλύτερος φιλόσοφος του κόσμου, πάνω σε μια σανίδα όσο γίνεται φαρδύτερη, εάν από κάτω χάσκει ο γκρεμός, θα υπακούσει στη φαντασία του, έστω κι αν η λογική τον διαβεβαιώνει για την ασφάλειά του.

6. Πρέπει να σωπαίνουμε όσο μπορούμε, και να μιλάμε μόνο για το Θεό, ο Οποίος γνωρίζουμε πως είναι η αλήθεια ˙ κι έτσι πείθουμε τον εαυτό μας.








































http://www.to-en.gr/

Pages