Εσωτερισμός - Point of view

Εν τάχει

Εσωτερισμός





Ο Εσωτερισμός είναι το σύστημα εκείνο που επικεντρώνεται στον εσωτερικό κόσμο του Ανθρώπου.
Από τον Άνθρωπο προς τον Άνθρωπο, ή από τον Άνθρωπο προς τον Θεό.
Σε μία εποχή που τα πάντα μετρώνται "ποσοτικά", που το "φαίνεσθαι" έχει αντικαταστήσει το "είναι", που η βοήθεια προς τον πάσχοντα αναλώνεται "όσο είναι μπροστά οι κάμερες", σ'αυτήν την εποχή κάποιοι από τους συνανθρώπους μας, επιμένουν να "είναι" αντί να "φαίνονται", επιμένουν στην "ποιότητα" και βοηθούν τους άλλους, "αφού φύγουν οι κάμερες".
Οι υπόλοιποι ας μείνουν θεατές σ'ένα έργο... που τους αφορά...

Ερμητισμός ονομάζεται το σύνολο της φιλοσοφίας που μας έχει κληροδοτήσει ο Ερμής ο Τρισμέγιστος.
Η Αλχημεία, η Αστρολογία και τα Ταρώ, είναι η Ερμητική παρακαταθήκη. Οι βάσεις του Ερμητισμού ανάγονται στις… φιλοσοφικές θεωρήσεις της πλέον πολυσυζητημένης προσωπικότητας όλων των εποχών, του Ερμή του Τρισμέγιστου.
Σύμφωνα με όλες τις αρχαίες πνευματικές πηγές ο Ερμής ο Τρισμέγιστος βασίλευσε στην αρχαία Αίγυπτο πολύ πριν από την κλασική ελληνική αρχαιότητα και πολύ πριν από τους γνωστούς Αιγύπτιους Φαραώ.(πριν από την τρίτη ή τέταρτη χιλιετία π.Χ.). Στους Αιγυπτίους είχε την ίδια έκφραση με το σεληνιακό θεό Θώθ. Λέγεται πως η ονομασία του προέρχεται από το έρμα ή έρεισμα ( η βάση, η αρχή) γιατί όλες οι επινοήσεις του ανθρώπου αποδίδονται σε αυτόν. Στον Ερμή οδηγείται η δημιουργία του έναρθρου λόγου, της γλωσσικής απεικόνισης (γραφής), της αριθμητικής, της γεωμετρίας, της αστρονομίας, της μουσικής, της σωματικής υγείας, της σωματικής έκφρασης (χορός), της γλυπτικής και πολλών άλλων.
Κατά πολλούς ταυτίζεται με τον Αρχαίο Ελληνικό Θεό Ερμή. Εκτός από τη βασιλική του ιδιότητα, ήταν σεβαστός για την φιλοσοφία του και την γνώση της ιατρικής. Στις θεωρήσεις και γνώσεις αυτές μύησε το αιγυπτιακό ιερατείο το οποίο κατόπιν βάσει των γραπτών του σοφού Βασιλιά, δίδασκε στους μύστες τη γνώση του κόσμου. Τα βιβλία του έφερναν το όνομά του (Ερμητικά) κι άλλοι έλεγαν πως ήταν 20.000 (Ιάμβλιχος) και άλλοι 36.000 (Μανέθων) και περιείχαν μαγεία, φιλοσοφία, αστρολογία, ιατρική και αλχημεία, που κατά το Μεσαίωνα ονομάστηκε «Ερμητική». Πολλά από τα βιβλία του Ερμή, καταστράφηκαν από τη πυρκαγιά στη βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας, όπου φυλάγονταν και έτσι, το βαθύτερο νόημα στις διδασκαλίες για τη πνευματική εξέλιξη του ανθρώπου καθώς και οι πρακτικές που ακολουθούσαν οι μυημένοι σε αυτές, παραμένει (στο μεγαλύτερο μέρος του) μέχρι σήμερα άγνωστο.
Τι σημαίνει Ερμητισμός;
Ερμητισμός σημαίνει η ανάγκη για τη Γνώση, τη γνώση του Θείου. Δεν έχει καμμία σχέση με τα συμβατικά είδη γνώσης, αφού μας οδηγεί στο να διαχωρίζουμε αυτό που ξέρουμε με αυτό που νομίζουμε ότι ξέρουμε. Η γνώση αυτή είναι προσωπική διότι σχετίζεται με το πυρήνα της ύπαρξής μας. Ταυτόχρονα όμως, ο Ερμητισμός είναι και η επιστήμη που ασχολείται με την ερμηνεία ιερογλυφικών και συμβόλων του αρχαίου κόσμου. Τόσο η Ερμητική όσο και η Πυθαγόρεια παράδοση, στηρίζονται στη διδασκαλία που γίνεται μέσω υπαινιγμών. Όσοι είναι αληθινά σοβαροί, ακολουθούν τους υπαινιγμούς. Οι υπόλοιποι τους παραβλέπουν κι εδώ ακριβώς βρίσκεται η «μαγεία» -ή και το πρόβλημα- στη προσπάθεια της κατανόησής τους.


Ο Τεκτονισμός είναι ένα σύστημα το οποίο, απευθύνεται σε ελεύθερα σκεπτόμενα άτομα, τα οποία επιθυμούν να διευρύνουν την γνώση τους όχι ως εγκυκλοπαιδική καταγραφή, αλλά ως γνώση του εαυτού τους, του Σύμπαντος και του Θεού.
Απευθύνεται στον Ανθρωπο και τις αξίες του ως δημιούργημα του Θεού. Δεν επιδιώκει να λύσει τα καθημερινά προβλήματα του ανθρώπου. Επιδιώκει να δημιουργήσει ανθρώπους που με την σκέψη την συμπεριφορά και την δραστηριότητά τους θα αλλάξουν την συμπεριφορά της κοινωνίας και τις αξίες της.
Ο Τεκτονισμός δεν είναι φιλανθρωπική οργάνωση. Διαμορφώνει φιλάνθρωπους οι οποίοι ανώνυμα και αθόρυβα βοηθούν σύμφωνα με τις δυνατότητές τους, κάθε πάσχοντα.
Ο Τεκτονισμός, διαμορφώνει ανθρώπους και προσωπικότητες για να μπορέσουν να αποτελέσουν υγιείς μονάδες σε μία κοινωνία που επιζητά απεγνωσμένα πραγματικές αξίες, αυθεντική αγάπη και γνώση.
Μέσα από ένα σύστημα αλληγοριών και συμβόλων, όπως μας μεταδόθηκαν από τα αρχαία μυστήρια (Ελευσίνια, Καβείρια, Μιθραϊκά, Αιγυπτιακά) επιδιώκει να αφυπνίσει τον εσωτερικό κόσμο του ανθρώπου και την γνώση που θα προέλθει από την προσωπική προσπάθεια του καθενός, και όχι κατευθυνόμενη.


Ο όρος «Μαρτινισμός» έχει προέλθει από τον Louis Claude de Saint Martin (1743-1803). Ωστόσο ο ίδιος δεν ίδρυσε κανένα Τάγμα. Μετέδιδε τη Μύηση και δίδασκε ταπεινούς ικέτες. Ο Gerard Encausse [Papus] ήταν αυτός που οργάνωσε τον Μαρτινισμό σε Τάγμα, προσθέτοντας στη βασική αλλά και μοναδική Μύηση [που μετέδιδε ο Louis Claude de Saint Martin] δύο προπαρασκευαστικούς βαθμούς και μία «λειτουργία» που είναι εκείνη του Ελεύθερου Μυητή. Η επιδίωξη της Μαρτινιστικής ατραπού είναι η ατομική εργασία με σκοπό την επανενσωμάτωση με εκείνες τις ισχείς και εκείνες τις καταστάσεις συνείδησης που είναι ίδιον κάθε μυητικής ατραπού.
«Σκοπός του Μαρτινισμού δεν είναι να εγκαθιδρύσει Δογματικούς Διδασκάλους, αλλά να συναθροίσει ταπεινούς μελετητές, αφιερωμένους στην Αδελφότητα της Αιώνιας Αλήθειας». (L.C.d.S.M.)
Το Μαρτινιστικό Τάγμα είναι ένα Εγρηγοριακό αξίωμα, ουσία που έλκει την καταγωγή του από την κοινότητα που διαμορφώνεται από όλους εκείνους που έλαβαν Μαρτινιστική μύηση, κάτω από οποιαδήποτε διοικητική μορφή και εάν ελήφθη αυτή.
Πρόκειται για μία μυητική ατραπό που προκύπτει από τις υποδείξεις και την διδασκαλία του Louis Claude de Saint Martin, του προηγηθέντος Διδασκάλου του Martinez de Pasqually, καθώς και εκείνη του μεγάλου τευτονικού φιλοσόφου Jacob Böhme, ο οποίος, επικεντρώθηκε σε μία οδό αποκλειστικά εσωτερική που απαρτίζεται από συγκέντρωση, διαλογισμό και προσευχή, φτιαγμένη για να ανυψώσει τη σκέψη πέρα από τις συνθήκες των αισθήσεων και της υλικότητας, υποχρεώνοντας έτσι τον αναζητητή να δημιουργήσει τις συνθήκες εκείνες που θα επιτρέψουν να εκδηλωθεί το θείο ως σπινθήρας της εσωτερικότητάς του. Ως Τάγμα ο Μαρτινισμός δημιουργήθηκε από τον Gerard Encausse (Papus) την τελευταία δεκαετία του 19ου αιώνα και άφησε στην ελεύθερη συνείδηση του κάθε ατόμου την δυνατότητα να ακολουθήσει, εκτός από την καρδιακή οδό του Louis Claude de Saint Martin, την θεουργική του Martinez de Pasqually.
Ο Μαρτινισμός βεβαιώνει και πραγματοποιεί την μυητική μετάδοση απευθείας από τον Μυητή στον Μαθητή, μετάδοση που είναι επιφορτισμένη να αφυπνίσει τις αδιόρατες δυνατότητες κάθε Ανθρώπου της Επιθυμίας.
Η πνευματική εξέλιξη του ανθρώπου σύμφωνα με τον L.C.d.S.M. είναι η ακόλουθη:
  • Άνθρωπος του Ρεύματος (ο οποίος άγεται και φέρεται από τις περιστάσεις της ζωής, οι οποίες τον ορίζουν αντί να τις ορίζει)
  • Άνθρωπος της Επιθυμίας (ο οποίος αισθάνεται μέσα του φλεγόμενη την η επιθυμία προς το πνευματικό)
  • Νέος Άνθρωπος (Αναγεννημένος άνθρωπος)
  • Άνθρωπος-Πνεύμα (Αποκατεστημένος άνθρωπος, ο οποίος εκπληρώνει τα αρχέγονα καθήκοντά του).
Άνθρωπος της Επιθυμίας είναι αυτός που διαισθάνεται την θεία φύση εντός της ανθρώπινης φύσης του και επιθυμεί να μελετήσει τις ατραπούς που θα του επιτρέψουν να καταστήσει συνειδητή αυτή την διαίσθηση, αναλαμβάνοντας το μονοπάτι της επανσωμάτωσης για να απελευθερωθεί από τις συνθήκες και το αδιέξοδο της ανθρώπινης πτώσης.
Ο Μαρτινισμός θεωρεί ότι εκείνος που δέχεται την μυητική μετάδοση, εάν είναι Άνθρωπος της Επιθυμίας (άνδρας ή γυναίκα), είναι σε θέση να ανυψωθεί πάνω από τις υλικές απαιτήσεις και να διεισδύσει στους λεπτούς κόσμους. Ο Μαρτινισμός δέχεται άνδρες ή γυναίκες οποιασδήποτε πίστης και οποιασδήποτε φυλής.
Ο Μαρτινισμός παρ'όλον ότι έχει στοιχεία που θυμίζουν Τεκτονισμό, δεν έχει καμμία λειτουργική, ιεραρχική, ή θεσμική σχέση με τον Τεκτονικό θεσμό. Αποτελεί έναν ξεχωριστό, (και κατά πολλούς παράλληλο) δρόμο προς την πνευματικοποίηση του Ανθρώπου. 


Το Ροδοσταυρικό Τάγμα είναι διεθνώς γνωστό ως Τάγμα Rosae Crucis ή Τάγμα του Ρόδου και του Σταυρού.
Eίναι μία σύγχρονη αδελφότητα, που αντλεί από την ανεξάντλητη δυτική εσωτερική παράδοση τις αξίες, τις γνώσεις και τα ιδανικά, με τα οποία προσδοκά, να ανοίξει τον δρόμο για την Ανατολή της Υδροχοϊκής Εποχής, την εποχή της Γνώσης, της Κοινωνικής Ισότητας, και της Ελευθερίας.
Είναι μία μη θρησκευτική και μη πολιτική οργάνωση.
Τα μέλη του είναι γυναίκες και άνδρες αφοσιωμένοι στη μελέτη και πρακτική εφαρμογή των φυσικών και πνευματικών νόμων.
Στόχος του είναι η περαιτέρω εξέλιξη της ανθρωπότητας μέσα από την ανάπτυξη όλων των δυνατοτήτων του κάθε ατόμου. Σκοπός είναι να δώσει τη δυνατότητα σε κάθε άνθρωπο να ζήσει σε αρμονία με τις δημιουργικές, κοσμικές δυνάμεις επιτυγχάνοντας υγεία, ευτυχία και γαλήνη.
Οι διδασκαλίες βασίζονται σε όσα γενικώς αποκαλούνται αρχαία σοφία και στη σύγχρονη γνώση αρκετών από τους πιο σεβαστούς φιλοσόφους, καλλιτέχνες και επιστήμονες σε παγκόσμια κλίμακα.

«Γνωστικισμός» είναι ένας ψυχοφιλοσοφικός Θρησκευτικός προβληματισμός.
Ο όρος «Γνωστικισμός» προέρχεται από την έννοια της «Γνώσης» εκείνης η οποία αφορά την Γνώση των Θείων Μυστηρίων. Γνώση η οποία επιφυλάσσεται για λίγους. Ως σύστημα, νοείται το σύμπλεγμα των Γνωστικών συστημάτων του 2ου και 3ου αιώνα μ.Χ.
Η αφύπνιση του Γνωστικισμού ξεκίνησε μετά την ανακάλυψη το 1945, μιας ολόκληρης βιβλιοθήκης με Γνωστικά κείμενα στο NagHammadi στην Αίγυπτο.
Ο Γνωστικισμός ως Γνωσιολογικό θρησκευτικό και φιλοσοφικό σύστημα περιέχει τρία στοιχεία αλληλένδετα μεταξύ τους:
  1. ΘΡΗΣΚΕΙΑ. Τα αληθινά Μυστήρια της Ενωσης μεταξύ του Θείου και ανθρώπινου πνεύματος και της ύλης.
Χαρακτηριστικό της είναι οτι η Γνώση προηγείται της Πίστης...
  1. ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ. Την καλλιέργεια ή την απόκτηση ειδικού τύπου διάνοιας για την μελέτη των ιερών κειμένων.
  2. ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ. Την καλλιέργεια της Γνώσης και της Αλήθειας ως αντιτιθέμενη στην καθαρά συναισθηματική αντίληψη της ζωής.
Με αυτά τα δύο τελευταία στοιχεία ο Γνωστικισμός συνδυάσθηκε με τον Νεοπλατωνισμό, ο οποίος δίδασκε τις ίδιες αλήθειες.
Ο Ερμητισμός, έχοντας πάρα πολλά κοινά με τον Γνωστικισμό, θεωρήθηκε «μη χριστιανικός Γνωστικισμός».
Ο Γνωστικισμός δεν δύναται να γίνει κατανοητός χωρίς αυτό που ονομάζεται «διαφώτιση της ψυχής», «δύναμη της αφηρημένης αλλά μυστικιστικής σκέψης» και «επέκταση της συνειδητότητας».
Η Γνωστική Θεωρία.
Από το Άγνωστο και Ακατανόητο, τον ΚΥΚΛΟ, προήλθε η μοναδική ζωή, ο Πατήρ, η στιγμή εντός του κύκλου, δηλαδή η αρχή της εκδήλωσης. Από τον Αδάμ-Κάδμον προήλθε η Εύα, η πρώτη Μητέρα, το πλήρωμα. Κατόπιν το ένα έγινε δύο. Από το δύο γεννήθηκε ο Υιός, ο Λόγος συμπληρώνοντας στον κόσμο την αντανάκλαση των τριών όψεων.
Η διαφορά του Γνωστικισμού με τον υπόλοιπο Χριστιανισμό είναι οτι οι Χριστιανοί θεωρούν τον Χριστιανισμό σαν μία συγκινησιακή θρησκεία με χαρακτηριστικό την αφοσίωση στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού. Αντίθετα οι Γνωστικές Γραφές διδάσκουν οτι ο Ιησούς δίδαξε διά των Μαθητών Του την «θρησκεία της ευλαβείας και της Γνώσης».
Τα Γνωστικά κείμενα μας περιγράφουν μία κοσμική παρατήρηση του Σύμπαντος, το παρόν στάδιο εξέλιξής μας, το έργο του Ιησού Χριστού στο ισχυρό δράμα, την σχέση του ανθρώπου προς το σύνολο και τελικά την μέθοδο σωτηρίας του ανθρώπου από τα δεσμά της ύλης, δια της εισόδου στο βασίλειο του Φωτός και της Αλήθειας.
Πρώτος αρχηγός Γνωστικής σχολής ήταν ο Σίμων ο Μάγος το 50 μ.Χ. Ο Γνωστικισμός δεν ήταν ποτέ σύστημα μονολιθικό. Οι διάφορες σχολές του, διαφωνούν σε πολλά σημεία μεταξύ τους, συμφωνούν όμως όλες στα:
  1. Πρωτείο της Γνώσης: Η Γνώση είναι το πρωταρχικό μέσο για την σωτηρία του ανθρώπου, επικρατούσα κάθε άλλου μέσου.
  2. Δυαδισμός: Εναντίωση πνεύματος και ύλης.
  3. Κοσμολογικοί Μύθοι: Αυτοί περιλαμβάνουν τρείς φάσεις.
  • Το «Πλήρωμα» (αρχική απροσδιόριστη Μονάδα) από το οποίο εκπορεύονται οι «Αιώνες» ή ζεύγη ουρανίων όντων.
  • Την «Πτώση» εξ’αιτίας της οποίας δημιουργήθηκε ο υλικός κόσμος.
  • Την παρουσία ενός «θείου σπινθήρα» μέσα στον άνθρωπο ο οποίος μπορεί να ενεργοποιηθεί, επιτρέποντας σε μερικούς ανθρώπους να ανέλθουν από τον πεπερασμένο κόσμο της ύλης, στον κόσμο των Αρχών.
  1. Θεωρία της Σωτηρίας: η Σωτηρία προέρχεται μόνον από την Γνώση.
  2. Λατρεία και Ηθική. Οι Γνωστικοί δεν ασχολήθηκαν ποτέ με την λειτουργία εκκλησίας με την γνωστή δομή. Τις περισσότερες φορές λειτουργούν ως ομάδες με ιεραποστολικό περιεχόμενο, γύρω από έναν επίσκοπο.
Οι άνθρωποι σύμφωνα με τον Γνωστικισμό χωρίζονται σε:
  1. Πνευματικούς. Είναι οι μόνοι που μπορούν να φθάσουν στην γνώση την απαραίτητη για να εμψυχωθεί ο θείος σπινθήρας.
  2. Ψυχικούς. Εν μέρει μόνον και με μεγάλη δυσκολία μπορούν να προσεγγίσουν την Γνώση.
  3. Υλικούς. Είναι τόσο δεμένοι με την ύλη ώστε θα παραμείνουν για πάντα αποκλεισμένοι από την Γνώση.


Θεοσοφία είναι ένας όρος που σημαίνει Θεία Σοφία και αναφέρεται σε ένα φιλοσοφικό σύστημα ιδεών που βασίζεται στην Αρχέγονη Γνώση που εκφράζεται από το Θείο σε οποιαδήποτε μορφή του.
Κύριος εκφραστής αυτών των ιδεών είναι η Θεοσοφική Εταιρεία που ιδρύθηκε, μεταξύ άλλων, από την Έλενα Μπλαβάτσκυ και τον Χένρι Όλκοττ και έχει έδρα στο Άντυαρ στην Ινδία.
Η Θεοσοφική Εταιρεία έχει τρεις σκοπούς:
  1. Σχηματισμός πυρήνα παγκόσμιας αδελφότητας της ανθρωπότητας χωρίς διάκριση φυλής, θρησκείας, φύλου. κοινωνικής τάξης ή χρώματος.
  2. Ενθάρρυνση της συγκριτικής μελέτης των θρησκειών, της φιλοσοφίας και της επιστήμης.
  3. Έρευνα των ανερμήνευτων νόμων της φύσης και των κρυμμένων δυνάμεων του ανθρώπου.
H πλέον πρόσφατη έκφραση της Αρχαίας Σοφίας-Θρησκείας, εμφανίστηκε από την Ε. Π. Μπλαβάτσκυ, το 1875. Πρόκειται για την εσωτερική Γνώση από την οποία προήλθαν όλες οι αποκαλύψεις που έγιναν, γίνονται και θα γίνονται στην ανθρωπότητα σχετικά με τους Νόμους της Εκδήλωσης, με την πνευματική καταγωγή του ανθρώπου, με την απόκρυφη ιστορία της ανθρωπότητας. Η Θεοσοφική Εταιρεία αποτελείται από μέλη οποιασδήποτε θρησκευτικής πίστης, φιλοσοφίας, ή επιστημονικής γραμμής. Ο βασικός στόχος της εταιρείας είναι να προωθήσει τους σκοπούς της, με αποτέλεσμα την βαθιά κατανόηση της ζωής, την απομάκρυνση κάθε φανατισμού, δόγματος και προκατάληψης οποιασδήποτε μορφής. Δεν προωθεί καμμία ιδιαίτερη θρησκεία, φιλοσοφία ή επιστημονική γραμμή. Οι στόχοι της εκφράζονται μέσα από τους σκοπούς της, εκ των οποίων αυτός με την μεγαλύτερη σημασία είναι η επίτευξη της Παγκόσμιας Αδελφότητας, χωρίς διακρίσεις ανάμεσα σε φυλές, θρησκείες, φύλα, κοινωνικές τάξεις ή χρώματα.


“…Κάποιος πήγε στην πόρτα του Αγαπημένου και χτύπησε. Μια φωνή ρώτησε «Ποιός είναι;» Αυτός απάντησε «Εγώ είμαι.» Η φωνή είπε «Δεν υπάρχει χώρος για Μένα και Σένα.» Η πόρτα ασφαλίστηκε. Μετά από ένα χρονικό διάστημα μόνωσης και στερήσεων, επέστρεψε και ξαναχτύπησε. Μια φωνή από μέσα ρώτησε «Ποιός είναι;» Ο άνθρωπος αποκρίθηκε «Είμαι Εσύ.» Τότε η πόρτα άνοιξε γι’ αυτόν…”
Του Σούφι Δασκάλου Jalaladdin Rumi.
Ο όρος «Σουφισμός» προέρχεται από το «σουφ» που σημαίνει «μάλλινο» και αυτός που το φορά λέγεται "σούφι". Κατά μία άλλη εκδοχή, προέρχεται από την Ελληνική Λέξη «ΣΟΦΙΑ».
Πολλοί Σούφι Δάσκαλοι χρησιμοποίησαν ως εξωτερικό όχημα το θρήσκευμα του Ισλάμ. Αλλά αυτό δεν είναι πια μονοσήμαντο και αποκλειστικό, όπως και ο Καμπαλισμός δεν προϋποθέτει αναγκαίως τον Ιουδαϊσμό, ενώ αναπτύχτηκε ίσως περισσότερο από τους Χριστιανούς. Για κάποιους άλλους, μέσα από τη Σουφική παράδοση εκφράσθηκε ο ισλαμικός μυστικισμός, ενώ για άλλους ο Σουφισμός προϋπήρχε του Ισλάμ. Αν ο ισλαμικός νόμος καθορίζει την συμπεριφορά του μουσουλμάνου και τα καθήκοντα και τις υποχρεώσεις του απέναντι στον Θεό και στην Κοινότητα των πιστών, ο Σουφισμός αναφέρεται σε εκείνες τις θεωρητικές-θεοσοφικές παραμέτρους και αντίστοιχες πρακτικές, που σχετίζονται με μια πιο άμεση, προσωπική σχέση με το Θεό. Ο Σουφισμός έχει ένα διαφορετικό τρόπο σκέψης και δράσης, από το καθολικό και ορθόδοξο Ισλάμ, ο οποίος στηρίζεται στον Μυστικισμό σαν μέσο επίτευξης της ένωσης με τον Θεό, υιοθετώντας συγκεκριμένο τρόπο ενδυμασίας "σούφ" και ασκώντας ιδιαίτερες πρακτικές, όπως ο χορός, η μουσική, οι μαντικές τέχνες, η ποίηση, η πνευματική ακρόαση, ο διαλογισμός, το ντικρ ή ζικρ, το χιούμορ, οι παραβολές, τα γνωμικά, κλπ.
Ο Σουφισμός επηρεάστηκε από τις αρχαιότερες παραδόσεις και φιλοσοφίες της Ανατολής και της λεκάνης της Μεσογείου, όπως ο Νεοπλατωνισμός, ο Ιουδαϊσμός, ο Γνωστικισμός, ο Βουδισμός, ο Χριστιανισμός και ο Ισλαμισμός. Όλες αυτές οι διδασκαλίες επηρέασαν την διαμόρφωση της Σουφικής διδασκαλίας, αφού σύμφωνα με τους Σούφι «όλες οι Παραδόσεις οδηγούν στην μια και μόνη αλήθεια». Ο Σουφισμός απαιτεί αυστηρή πειθαρχία και ο στόχος του μπορεί να επιτευχθεί μόνο αν ο Μυημένος του ριχτεί στο Πυρ της Θεϊκής Αγάπης.
Μεταξύ των Σούφικων Ταγμάτων, ορισμένα των οποίων αναπτύχθηκαν και στην Ευρώπη και στην Αμερική ανεξαρτήτως θρησκεύματος, αναφέρονται:
1.       Οι Μελαμήδες (Τάγμα των Μελαμί).
2.       Οι Καλεντερήδες (Τάγμα των Καλεντέρ).
3.       Οι Μπεκτασήδες (Τάγμα των Μπεκτασί).
4.       Οι Χαλβετήδες (Τάγμα των Χαλβετί).
5.       Το Τάγμα των Καδιρήδων.
6.       Το Τάγμα των Ριφαΐ (Ρουφαΐ).
7.       Το Τάγμα των Μπενί Αδάμ.
8.       Τάγμα των Νακσμπεντήδων.
9.       Τάγμα των Χαληντιέ.
10.     Οι Μεβλεβήδες (Τάγμα των Μεβλεβί), ή τάγμα των Στροβολιζόμενων Δερβίσηδων, όπως είναι ευρύτερα γνωστό.
ΑΠΟΦΘΕΓΜΑΤΑ του Jalaladdin Rumi:
“Πόσους ανθρώπους είδα χωρίς να έχουν πάνω τους ένα κομμάτι ρούχο. Πόσα ρούχα είδα χωρίς να υπάρχουν μέσα τους άνθρωποι!”,
“Το ότι το τριαντάφυλλο έχει αγκάθια, είναι που το έχει κάνει να μυρίζει όμορφα!”,
“Αν δεν θέλεις να ζημιωθείς απ’ τους ανθρώπους, τότε να μη μιλάς άσχημα, να μη διδάσκεις πράγματα άσχημα και να μη φέρεσαι άσχημα.”,
“Μη πουλάς καθρέφτες στην αγορά των τυφλών, μην απαγγέλλεις ποιήματα στην αγορά των κουφών.”,
“Μόνο δάκρια μπορούν να καθαρίσουν την εσωτερική μας βρομιά, όχι το νερό.”,
“Θες να πηδήξεις πάνω στα κοφτερά σπαθιά. Μη φεύγεις ποτέ χωρίς να πάρεις μαζί σου την πανοπλία της μετάνοιας.”,
“Αν δεν κλάψουν τα σύννεφα, πώς θα γελάσουν τα λιβάδια;”,
“Αυτός που από ένα αγκάθι καλλιεργεί ένα τριαντάφυλλο, μετατρέπει τον χειμώνα σε άνοιξη!”,
“Τι είναι το χρυσάφι; Τι είναι η ψυχή; Τι είναι τα μαργαριτάρια αν δεν θυσιάζονται για το χατίρι μιας αγάπης και για μια γλυκιά καρδιά;”,
“Ότι είναι μέσα στη στάμνα, το ίδιο ρίχνει απ’ έξω!”,
“Όποιος έχει μια ομορφιά, να ξέρει ότι είναι δανεική!”,
“Μπορεί να φτάσεις στο πιο υψηλό σημείο, αλλά ο φόβος να μη το χάσεις, θα σε σκοτώσει!”,
“Η μετάνοια είναι ένα άλογο το οποίο πηδάει απ’ το χαμηλότερο μέρος της γης στον ουρανό, μέσα σε μία στιγμή!”,
“Τι είναι η δικαιοσύνη; Να βάζεις κάτι στο σωστό μέρος! Τι είναι η αδικία; Να παίρνεις κάτι από εκεί που πρέπει και να το βάζεις κάπου αλλού!”,
“Το να επισκέπτεσαι τους φίλους χωρίς ένα δώρο, είναι σαν να πηγαίνεις στον μύλο χωρίς σιτάρι!”,
“Αν έχεις μυαλό και καρδιά, κάνε φίλους και λύσε τις υποθέσεις σου με διάλογο!”,
“Αυτός που ψάχνει να βρει έναν φίλο χωρίς ελαττώματα, τότε θα μείνει χωρίς φίλους!”,
“Αν κάποιος λέει έναν όμορφο λόγο, είναι επειδή κάποιος τον ακούει και τον καταλαβαίνει!”,
“Αν θέλεις να καταλάβεις ποιος είναι κάποιος, δες τους φίλους του!”,
“Κάποιος που η καρδιά του και ο λόγος του δεν είναι ένα, τότε ακόμα και αν γνωρίζει και μιλάει εκατό γλώσσες, θεωρείται ότι δεν έχει γλώσσα!”,
“Χωρίς ενδοιασμό ο λύκος θέλει να φάει το πρόβατο. Το ανόητο είναι ότι μερικές φορές το πρόβατο ερωτεύεται τον λύκο!”,
“Η ντουά (επίκληση) και η ιμπάντα (λατρεία) είναι για να είσαι με τον Θεό. Όποιος είναι με τον Θεό, και αυτή η ζωή και ο θάνατος του είναι ευχάριστα!”,
“Όλο τον κόσμο έψαξα αλλά απέτυχα να βρω κάτι καλύτερο από τον καλό χαρακτήρα!”.
via

Pages