Ο έρωτας και η τρέλα πάνε μαζί, προπαντός στη νεό­τητα - Point of view

Εν τάχει

Ο έρωτας και η τρέλα πάνε μαζί, προπαντός στη νεό­τητα




“Αν δε θυμάσαι την πιο ανάλαφρη τρέλα, που ο έρωτας σ έβαλε να κάνεις, τότε δεν έχεις αγαπήσει”  Σαίξπηρ
erwtas-trelaΟ έρωτας και η τρέλα πάνε μαζί, προπαντός στη νεό­τητα, όταν η απειρία προστίθεται σε μια εξιδανικευ­μένη άποψη της έννοιας του ζευγαριού.
Συχνά, οι ρομαντικές ταινίες και τα ρομαντικά μυ­θιστορήματα μεταδίδουν το μήνυμα ότι κάθε ειδύλλιο πρέπει να βιωθεί με τρόπο απόλυτο και παθιασμένο, γιατί, όπως έλεγε ο Πλάτωνας,«Δεν υπάρχει άνθρω­πος ο οποίος, όσο δειλός και να είναι, να μην μπορεί να γίνει ήρωας από έρωτα».
Γι’ αυτό, ένας κεραυνοβόλος έρωτας είναι ισχυρό ερέθισμα για την ύπαρξή μας, δεδομένου ότι αυτή κα­ταλήγει πιο ηρωική και πιο λαμπερή. Από την άλλη μεριά, ο έρωτας είναι επίσης βάλσαμο, χάρη στις ευερ­γεσίες που μας αποφέρει:
• Ενίσχυση της αυτοεκτίμησης από το απλό γεγονός ότι αισθανόμαστε αγαπημένοι, αξιοθαύμαστοι και αξιόλογοι.
• Αύξηση της δημιουργικότητας γιατί δε θέλουμε να πάψουμε να εκπλήσσουμε τον άλλο.
• Μεγαλύτερη αντίσταση απέναντι στα προβλήματα της καθημερινότητας.
HappyCoupleΩστόσο, ο έρωτας είναι δίκοπο μαχαίρι. Όπως απο­δεικνύουν πολλές τραγωδίες του Σαίξπηρ, μια φλογι­σμένη καρδιά είναι επίσης μια πηγή μόνιμης οδύνης, πέρα από πυξίδα που μπορεί να μας οδηγήσει σε λάθος δρόμους.
Μια και μιλάμε για τρέλες, ας δούμε μερικές που ποτέ δε θα έπρεπε να κάνουμε από έρωτα:
• Να απαρνιόμαστε τις προτεραιότητές μας και τον τρόπο ύπαρξής μας.
• Να υποτάσσουμε όλη την ευτυχία μας στις φροντίδες που μας παρέχει άφθονα το αγαπημένο πρόσωπο.
• Να δημιουργούμε δεσμούς εξάρτησης, με τα συνα­κόλουθα αρνητικά συναισθήματα.
• Να σκεφτόμαστε ότι μπορούμε να ζήσουμε «με αέρα κι έρωτα».
Μάθημα πρώτο: δεν αρκεί να αγαπάμε. Για να ξέ­ρουμε να ζούμε με ή για κάποιον, πρώτα χρειάζεται να μάθουμε να ζούμε για τον εαυτό μας.
Καλύτερα να είσαι βασιλιάς της σιωπής σου παρά σκλάβος των λόγων σον
Κατά τη διάρκεια του φλερτ χρησιμοποιούμε χιλιάδες λέξεις για να γνωριστούμε με τον άλλο, για να τον καταλάβουμε, για να του εκφράσουμε τα αισθήματά μας, για να τον προκαλέσουμε, για να τον κάνουμε να χαμογελάσει, για να τον κολακέψουμε…
Το ζήτημα είναι τι κάνουμε αν η σχέση ευδοκιμή­σει, όταν έχουμε δείξει τα καλύτερα χαρτιά μας και μας μένει απλώς να διηγούμαστε καθημερινές ασήμα­ντες ανεκδοτολογίες. Αρκεί αυτό για να γεμίζει τον χρόνο που μοιραζόμαστε με το αγαπημένο πρόσωπο;
Ίσως ναι, όταν γυρίζουμε κατάκοποι από τη δου­λειά, με ελάχιστο χρόνο και πολλή νύστα, όμως τι συμβαίνει τα Σαββατοκύριακα ή στις διακοπές;
Δε συμβαίνει τίποτα.
του Άλλαν Πέρσυ από το βιβλίο Σαίξπηρ για ερωτευμένους εκδ. Πατάκη
via

Pages