Α Κορ. ι' 1-33
| Προειδοποίηση κατά της ειδωλολατρίας | |
| 1 Οὐ θέλω δὲ ὑμᾶς ἀγνοεῖν, ἀδελφοί, ὅτι οἱ πατέρες ἡμῶν πάντες ὑπὸ τὴν νεφέλην ἦσαν, καὶ πάντες διὰ τῆς θαλάσσης διῆλθον, 2 καὶ πάντες εἰς τὸν Μωϋσῆν ἐβαπτίσαντο ἐν τῇ νεφέλῃ καὶ ἐν τῇ θαλάσσῃ, 3 καὶ πάντες τὸ αὐτὸ βρῶμα πνευματικὸν ἔφαγον, 4 καὶ πάντες τὸ αὐτὸ πόμα πνευματικὸν ἔπιον· ἔπινον γὰρ ἐκ πνευματικῆς ἀκολουθούσης πέτρας, ἡ δὲ πέτρα ἦν ὁ Χριστός. 5 ἀλλ᾿ οὐκ ἐν τοῖς πλείοσιν αὐτῶν εὐδόκησεν ὁ Θεός· κατεστρώθησαν γὰρ ἐν τῇ ἐρήμῳ. 6 Ταῦτα δὲ τύποι ἡμῶν ἐγενήθησαν, εἰς τὸ μὴ εἶναι ἡμᾶς ἐπιθυμητὰς κακῶν, καθὼς κἀκεῖνοι ἐπεθύμησαν. 7 μηδὲ εἰδωλολάτραι γίνεσθε, καθώς τινες αὐτῶν, ὡς γέγραπται· ἐκάθισεν ὁ λαὸς φαγεῖν καὶ πιεῖν, καὶ ἀνέστησαν παίζειν. 8 μηδὲ πορνεύωμεν, καθώς τινες αὐτῶν ἐπόρνευσαν καὶ ἔπεσον ἐν μιᾷ ἡμέρᾳ εἰκοσιτρεῖς χιλιάδες. 9 μηδὲ ἐκπειράζωμεν τὸν Χριστόν, καθὼς καί τινες αὐτῶν ἐπείρασαν καὶ ὑπὸ τῶν ὄφεων ἀπώλοντο. 10 μηδὲ γογγύζετε, καθὼς καί τινες αὐτῶν ἐγόγγυσαν καὶ ἀπώλοντο ὑπὸ τοῦ ὀλοθρευτοῦ. 11 ταῦτα δὲ πάντα τύποι συνέβαινον ἐκείνοις, ἐγράφη δὲ πρὸς νουθεσίαν ἡμῶν, εἰς οὓς τὰ τέλη τῶν αἰώνων κατήντησεν. 12 ῞Ωστε ὁ δοκῶν ἑστάναι βλεπέτω μὴ πέσῃ. 13 πειρασμὸς ὑμᾶς οὐκ εἴληφεν εἰ μὴ ἀνθρώπινος· πιστὸς δὲ ὁ Θεός, ὃς οὐκ ἐάσει ὑμᾶς πειρασθῆναι ὑπὲρ ὃ δύνασθε, ἀλλὰ ποιήσει σὺν τῷ πειρασμῷ καὶ τὴν ἔκβασιν τοῦ δύνασθαι ὑμᾶς ὑπενεγκεῖν. 14 Διόπερ, ἀγαπητοί μου, φεύγετε ἀπὸ τῆς εἰδωλολατρείας. 15 ὡς φρονίμοις λέγω· κρίνατε ὑμεῖς ὅ φημι. 16 τὸ ποτήριον τῆς εὐλογίας ὃ εὐλογοῦμεν, οὐχὶ κοινωνία τοῦ αἵματος τοῦ Χριστοῦ ἐστι; τὸν ἄρτον ὃν κλῶμεν, οὐχὶ κοινωνία τοῦ σώματος τοῦ Χριστοῦ ἐστιν; 17 ὅτι εἷς ἄρτος, ἓν σῶμα οἱ πολλοί ἐσμεν· οἱ γὰρ πάντες ἐκ τοῦ ἑνὸς ἄρτου μετέχομεν. 18 βλέπετε τὸν ᾿Ισραὴλ κατὰ σάρκα· οὐχὶ οἱ ἐσθίοντες τὰς θυσίας κοινωνοὶ τοῦ θυσιαστηρίου εἰσί; 19 τί οὖν φημί; ὅτι εἴδωλόν τί ἐστιν; ἢ ὅτι εἰδωλόθυτόν τί ἐστιν; 20 ἀλλ᾿ ὅτι ἃ θύει τὰ ἔθνη, δαιμονίοις θύει καὶ οὐ Θεῷ· οὐ θέλω δὲ ὑμᾶς κοινωνοὺς τῶν δαιμονίων γίνεσθαι. 21 οὐ δύνασθε ποτήριον Κυρίου πίνειν καὶ ποτήριον δαιμονίων· οὐ δύνασθε τραπέζης Κυρίου μετέχειν καὶ τραπέζης δαιμονίων. 22 ἢ παραζηλοῦμεν τὸν Κύριον; μὴ ἰσχυρότεροι αὐτοῦ ἐσμεν; | 1 Γιατί δε θέλω εσείς να αγνοείτε, αδελφοί, ότι οι πατέρες μας ήταν όλοι κάτω από τη νεφέλη και όλοι πέρασαν διαμέσου της θάλασσας 2 και όλοι βαφτίστηκαν στο Μωυσή μέσα στη νεφέλη και μέσα στη θάλασσα, 3 και όλοι έφαγαν την ίδια πνευματική τροφή 4 και όλοι ήπιαν το ίδιο πνευματικό ποτό. Γιατί έπιναν από την πνευματική πέτρα που τους ακολουθούσε, και η πέτρα ήταν ο Χριστός. 5 Αλλά στους περισσότερους από αυτούς δεν ευαρεστήθηκε ο Θεός, γι’ αυτό στρώθηκαν κάτω στην έρημο. 6 Αυτά λοιπόν έγιναν παραδείγματα για μας, για να μην επιθυμούμε εμείς κακά καθώς κι εκείνοι επιθύμησαν. 7 Μήτε να γίνεστε ειδωλολάτρες καθώς μερικοί από αυτούς, όπως ακριβώς είναι γραμμένο: Κάθισε ο λαός να φάει και να πιει και σηκώθηκαν να παίζουν. 8 Μήτε να πορνεύουμε καθώς μερικοί από αυτούς πόρνευσαν και έπεσαν σε μια ημέρα είκοσι τρεις χιλιάδες. 9 Μήτε να πειράζουμε το Χριστό καθώς μερικοί από αυτούς πείραξαν και θανατώθηκαν από τα φίδια. 10 Μήτε να γογγύζετε καθώς ακριβώς μερικοί από αυτούς γόγγυσαν και θανατώθηκαν από τον εξολοθρευτή. 11 Αυτά, λοιπόν, ως τύπος συνέβαιναν σ’ εκείνους και γράφτηκαν για νουθεσία δική μας, για μας στους οποίους έφτασαν τα τέλη των αιώνων. 12 Ώστε όποιος νομίζει πως έχει σταθεί ας προσέχει μην πέσει. 13 Πειρασμός δε σας έχει καταλάβει παρά μόνο ανθρώπινος. Πιστός είναι λοιπόν ο Θεός, ο οποίος δε θα σας αφήσει να πειραχτείτε παραπάνω από ό,τι δύναστε, αλλά θα κάνει μαζί με τον πειρασμό και την έκβαση, για να δύναστε να υποφέρετε. 14 Γι’ αυτό ακριβώς, αγαπητοί μου, αποφεύγετε την ειδωλολατρία. 15 Σε φρόνιμους το λέω. κρίνετε εσείς αυτό που λέω: 16 το ποτήρι της ευλογίας που ευλογούμε δεν είναι κοινωνία του αίματος του Χριστού; Τον άρτο που κόβουμε με τα χέρια δεν είναι κοινωνία του σώματος του Χριστού; 17 Επειδή ένας είναι ο άρτος, ένα σώμα είμαστε οι πολλοί, γιατί όλοι από τον έναν άρτο μετέχουμε. 18 Προσέχετε τον Ισραήλ κατά σάρκα: όσοι τρώνε τις θυσίες δεν είναι συμμέτοχοι του θυσιαστηρίου; 19 Τι λοιπόν λέω; Ότι το ειδωλόθυτο είναι κάτι ή ότι το είδωλο είναι κάτι; 20 Όχι, αλλά ότι όσα θυσιάζουν, στα δαιμόνια και όχι στο Θεό τα θυσιάζουν. Δε θέλω λοιπόν εσείς να γίνεστε συμμέτοχοι των δαιμονίων. 21 Δε δύναστε να πίνετε το ποτήρι του Κυρίου και το ποτήρι των δαιμονίων, δε δύναστε να μετέχετε στο τραπέζι του Κυρίου και στο τραπέζι των δαιμονίων. 22 Ή προκαλούμε σε ζηλοτυπία τον Κύριο; Μήπως είμαστε ισχυρότεροι από αυτόν; |
| Τα πάντα να κάνετε για τη δόξα του Θεού | |
| 23 Πάντα μοι ἔξεστιν, ἀλλ᾿ οὐ πάντα συμφέρει· πάντα μοι ἔξεστιν, ἀλλ᾿ οὐ πάντα οἰκοδομεῖ. 24 μηδεὶς τὸ ἑαυτοῦ ζητείτω, ἀλλὰ τὸ τοῦ ἑτέρου ἕκαστος. 25 Πᾶν τὸ ἐν μακέλλῳ πωλούμενον ἐσθίετε μηδὲν ἀνακρίνοντες διὰ τὴν συνείδησιν· 26 τοῦ γὰρ Κυρίου ἡ γῆ καὶ τὸ πλήρωμα αὐτῆς. 27 εἰ δέ τις καλεῖ ὑμᾶς τῶν ἀπίστων καὶ θέλετε πορεύεσθαι, πᾶν τὸ παρατιθέμενον ὑμῖν ἐσθίετε μηδὲν ἀνακρίνοντες διὰ τὴν συνείδησιν. 28 ἐὰν δέ τις ὑμῖν εἴπῃ, τοῦτο εἰδωλόθυτόν ἐστι, μὴ ἐσθίετε δι᾿ ἐκεῖνον τὸν μηνύσαντα καὶ τὴν συνείδησιν· τοῦ γὰρ Κυρίου ἡ γῆ καὶ τὸ πλήρωμα αὐτῆς. 29 συνείδησιν δὲ λέγω οὐχὶ τὴν ἑαυτοῦ, ἀλλὰ τὴν τοῦ ἑτέρου. ἱνατί γὰρ ἡ ἐλευθερία μου κρίνεται ὑπὸ ἄλλης συνειδήσεως; 30 εἰ ἐγὼ χάριτι μετέχω, τί βλασφημοῦμαι ὑπὲρ οὗ ἐγὼ εὐχαριστῷ; 31 Εἴτε οὖν ἐσθίετε εἴτε πίνετε εἴτε τι ποιεῖτε, πάντα εἰς δόξαν Θεοῦ ποιεῖτε. 32 ἀπρόσκοπτοι γίνεσθε καὶ ᾿Ιουδαίοις καὶ ῞Ελλησι καὶ τῇ ἐκκλησίᾳ τοῦ Θεοῦ, 33 καθὼς κἀγὼ πάντα πᾶσιν ἀρέσκω, μὴ ζητῶν τὸ ἐμαυτοῦ συμφέρον, ἀλλὰ τὸ τῶν πολλῶν, ἵνα σωθῶσι. | 23 Όλα επιτρέπονται, αλλά δε συμφέρουν όλα. όλα επιτρέπονται, αλλά δεν οικοδομούν όλα. 24 Κανείς ας μη ζητά το δικό του, αλλά αυτό του άλλου. 25 Καθετί που πουλιέται σε κρεοπωλείο τρώτε το, χωρίς να ανακρίνετε τίποτα για τη συνείδηση. 26 γιατί του Κυρίου είναι η γη και το πλήρωμα αυτής. 27 Αν κάποιος από τους άπιστους σας καλεί και θέλετε να πάτε, καθετί που σας παραθέτουν τρώτε το, χωρίς να ανακρίνετε τίποτα για τη συνείδηση. 28 Αν όμως κάποιος σας πει: «Αυτό είναι ιερόθυτο», μην το τρώτε για εκείνον που το μήνυσε και για τη συνείδηση. 29 Και συνείδηση εννοώ όχι τη δική σου, αλλά αυτήν του άλλου. Γιατί η ελευθερία μου να κρίνεται από άλλη συνείδηση; 30 Αν εγώ με τη χάρη του Θεού μετέχω, γιατί να κακολογούμαι γι’ αυτό που εγώ ευχαριστώ; 31 Είτε λοιπόν τρώτε είτε πίνετε είτε κάτι κάνετε, όλα για τη δόξα του Θεού να τα κάνετε. 32 Μη γίνεστε πρόσκομμα και στους Ιουδαίους και στους Έλληνες και στην εκκλησία του Θεού, 33 καθώς κι εγώ αρέσω για τα πάντα σε όλους, μη ζητώντας το συμφέρον του εαυτού μου, αλλά αυτό των πολλών, για να σωθούν. |
