Επιστολή Ιακώβου κεφάλαιον 1 - Point of view

Εν τάχει

Επιστολή Ιακώβου κεφάλαιον 1


Ιακ. α' 1-27

Χαιρετισμός
1 Ἰάκωβος, Θεοῦ καὶ Κυρίου ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ δοῦλος, ταῖς δώδεκα φυλαῖς ταῖς ἐν τῇ διασπορᾷ χαίρειν·  1 Ιάκωβος, δούλος του Θεού και του Κυρίου Ιησού Χριστού, προς τις δώδεκα φυλές που είναι στη διασπορά. χαίρετε. 
Σοφία και πίστη
2 Πᾶσαν χαρὰν ἡγήσασθε, ἀδελφοί μου, ὅταν πειρασμοῖς περιπέσητε ποικίλοις,  3 γινώσκοντες ὅτι τὸ δοκίμιον ὑμῶν τῆς πίστεως κατεργάζεται ὑπομονήν·  4 ἡ δὲ ὑπομονὴ ἔργον τέλειον ἐχέτω, ἵνα ἦτε τέλειοι καὶ ὁλόκληροι, ἐν μηδενὶ λειπόμενοι.  5 Εἰ δέ τις ὑμῶν λείπεται σοφίας, αἰτήτω παρὰ τοῦ διδόντος Θεοῦ πᾶσιν ἁπλῶς καὶ οὐκ ὀνειδίζοντος, καὶ δοθήσεται αὐτῷ·  6 αἰτείτω δὲ ἐν πίστει, μηδὲν διακρινόμενος· ὁ γὰρ διακρινόμενος ἔοικε κλύδωνι θαλάσσης ἀνεμιζομένῳ καὶ ριπιζομένῳ.  7 μὴ γὰρ οἰέσθω ὁ ἄνθρωπος ἐκεῖνος ὅτι λήψεταί τι παρὰ τοῦ Κυρίου.  8 ἀνὴρ δίψυχος ἀκατάστατος ἐν πάσαις ταῖς ὁδοῖς αὐτοῦ.  2 Όλη τη χαρά να θεωρήσετε πως έχετε, αδελφοί μου, όταν περιπέσετε μέσα σε ποικίλες δοκιμασίες,  3 γνωρίζοντας ότι η δοκιμή της πίστης σας κατεργάζεται υπομονή.  4 Και η υπομονή ας έχει έργο τέλειο, για να είστε τέλειοι και ολόκληροι, χωρίς να σας λείπει τίποτε.  5 Και αν κάποιος από εσάς έχει έλλειψη σοφίας, ας ζητά από το Θεό που δίνει σε όλους απλόχερα και χωρίς να επιπλήττει, και θα του δοθεί.  6 Ας ζητάει όμως με πίστη, χωρίς καθόλου να αμφιβάλλει. Γιατί αυτός που αμφιβάλλει μοιάζει με κύμα της θάλασσας, που κινείται και ωθείται από τον άνεμο εδώ κι εκεί.  7 Ας μη νομίζει, βεβαίως, ο άνθρωπος εκείνος ότι θα λάβει κάτι από τον Κύριο.  8 είναι άνθρωπος δίγνωμος, ακατάστατος σε όλες τις οδούς του. 
Ο ταπεινός και ο πλούσιος
9 καυχάσθω δὲ ὁ ἀδελφὸς ὁ ταπεινὸς ἐν τῷ ὕψει αὐτοῦ,  10 ὁ δὲ πλούσιος ἐν τῇ ταπεινώσει αὐτοῦ, ὅτι ὡς ἄνθος χόρτου παρελεύσεται.  11 ἀνέτειλε γὰρ ὁ ἥλιος σὺν τῷ καύσωνι καὶ ἐξήρανε τὸν χόρτον, καὶ τὸ ἄνθος αὐτοῦ ἐξέπεσε, καὶ ἡ εὐπρέπεια τοῦ προσώπου αὐτοῦ ἀπώλετο. οὕτω καὶ ὁ πλούσιος ἐν ταῖς πορείαις αὐτοῦ μαρανθήσεται.  9 Ας καυχιέται, λοιπόν, ο αδελφός ο ταπεινός στην ανύψωσή του,  10 και ο πλούσιος στην ταπείνωσή του, γιατί σαν άνθος χορταριού θα παρέλθει.  11 Γιατί ανάτειλε ο ήλιος μαζί με τον καύσωνα και ξέρανε το χορτάρι και το άνθος του κατέπεσε και η ομορφιά της όψης του χάθηκε. Έτσι και ο πλούσιος θα μαραθεί μέσα στις πορείες της ζωής του. 
Δοκιμή και πειρασμός
12 Μακάριος ἀνὴρ ὃς ὑπομένει πειρασμόν· ὅτι δόκιμος γενόμενος λήψεται τὸν στέφανον τῆς ζωῆς, ὃν ἐπηγγείλατο ὁ Κύριος τοῖς ἀγαπῶσιν αὐτόν.  13 Μηδεὶς πειραζόμενος λεγέτω ὅτι ἀπὸ Θεοῦ πειράζομαι· ὁ γὰρ Θεὸς ἀπείραστός ἐστι κακῶν, πειράζει δὲ αὐτὸς οὐδένα.  14 ἕκαστος δὲ πειράζεται ὑπὸ τῆς ἰδίας ἐπιθυμίας ἐξελκόμενος καὶ δελεαζόμενος·  15 εἶτα ἡ ἐπιθυμία συλλαβοῦσα τίκτει ἁμαρτίαν, ἡ δὲ ἁμαρτία ἀποτελεσθεῖσα ἀποκύει θάνατον.  16 Μὴ πλανᾶσθε, ἀδελφοί μου ἀγαπητοί·  17 πᾶσα δόσις ἀγαθὴ καὶ πᾶν δώρημα τέλειον ἄνωθέν ἐστι καταβαῖνον ἀπὸ τοῦ πατρὸς τῶν φώτων, παρ' ᾧ οὐκ ἔνι παραλλαγὴ ἢ τροπῆς ἀποσκίασμα.  18 βουληθεὶς ἀπεκύησεν ἡμᾶς λόγῳ ἀληθείας εἰς τὸ εἶναι ἡμᾶς ἀπαρχήν τινα τῶν αὐτοῦ κτισμάτων.  12 Μακάριος είναι ο άνθρωπος που υπομένει δοκιμασία, γιατί όταν γίνει δόκιμος, θα λάβει το στέφανο της ζωής, τον οποίο ο Κύριος υποσχέθηκε σ’ αυτούς που τον αγαπούν.  13 Κανείς, όταν πειράζεται, ας μη λέει: «Από το Θεό πειράζομαι». Γιατί ο Θεός δεν πειράζεται από κακά και αυτός δεν πειράζει κανέναν.  14 Αλλά καθένας πειράζεται από τη δική του επιθυμία, όταν έλκεται ισχυρά και δελεάζεται.  15 Έπειτα η επιθυμία, όταν συλλάβει, γεννά την αμαρτία. και η αμαρτία, όταν αποπερατωθεί, γεννά το θάνατο.  16 Μην πλανιέστε, αδελφοί μου αγαπητοί.  17 Κάθε δόση αγαθή και κάθε δώρο τέλειο είναι από επάνω και κατεβαίνει από τον Πατέρα των φώτων, κοντά στον οποίο δεν υπάρχει παραλλαγή φωτεινότητας ή σκιά που να πέφτει από την περιστροφή ουράνιων σωμάτων.  18 Επειδή το θέλησε, μας γέννησε με το λόγο της αλήθειας, για να είμαστε μια κάποια απαρχή των κτισμάτων του. 
Ο ακροατής και ο εκτελεστής του Λόγου
19 ῞Ωστε, ἀδελφοί μου ἀγαπητοί, ἔστω πᾶς ἄνθρωπος ταχὺς εἰς τὸ ἀκοῦσαι, βραδὺς εἰς τὸ λαλῆσαι, βραδὺς εἰς ὀργήν·  20 ὀργὴ γὰρ ἀνδρὸς δικαιοσύνην Θεοῦ οὐ κατεργάζεται.  21 διὸ ἀποθέμενοι πᾶσαν ρυπαρίαν καὶ περισσείαν κακίας ἐν πραΰτητι δέξασθε τὸν ἔμφυτον λόγον τὸν δυνάμενον σῶσαι τὰς ψυχὰς ὑμῶν.  22 Γίνεσθε δὲ ποιηταὶ λόγου καὶ μὴ μόνον ἀκροαταί, παραλογιζόμενοι ἑαυτούς.  23 ὅτι εἴ τις ἀκροατὴς λόγου ἐστὶ καὶ οὐ ποιητής, οὗτος ἔοικεν ἀνδρὶ κατανοοῦντι τὸ πρόσωπον τῆς γενέσεως αὐτοῦ ἐν ἐσόπτρῳ·  24 κατενόησε γὰρ ἑαυτὸν καὶ ἀπελήλυθε, καὶ εὐθέως ἐπελάθετο ὁποῖος ἦν.  25 ὁ δὲ παρακύψας εἰς νόμον τέλειον τὸν τῆς ἐλευθερίας καὶ παραμείνας, οὗτος οὐκ ἀκροατὴς ἐπιλησμονῆς γενόμενος, ἀλλὰ ποιητὴς ἔργου, οὗτος μακάριος ἐν τῇ ποιήσει αὐτοῦ ἔσται.  26 Εἴ τις δοκεῖ θρῆσκος εἶναι ἐν ὑμῖν μὴ χαλιναγωγῶν γλῶσσαν αὐτοῦ, ἀλλ' ἀπατῶν καρδίαν αὐτοῦ, τούτου μάταιος ἡ θρησκεία.  27 θρησκεία καθαρὰ καὶ ἀμίαντος παρὰ τῷ Θεῷ καὶ πατρὶ αὕτη ἐστίν, ἐπισκέπτεσθαι ὀρφανοὺς καὶ χήρας ἐν τῇ θλίψει αὐτῶν, ἄσπιλον ἑαυτὸν τηρεῖν ἀπὸ τοῦ κόσμου.  19 Να ξέρετε αυτά, αδελφοί μου αγαπητοί: ας είναι, λοιπόν, κάθε άνθρωπος γρήγορος στο να ακούσει, αργός στο να μιλήσει, αργός στην οργή.  20 Γιατί η οργή του ανθρώπου δεν εργάζεται τη δικαιοσύνη του Θεού.  21 Γι’ αυτό, να αποβάλετε κάθε ρύπο και κάθε περίσσευμα κακίας, και με πραότητα να δεχτείτε το λόγο που φυτεύτηκε μέσα σας, ο οποίος δύναται να σώσει τις ψυχές σας.  22 Να γίνεστε όμως εκτελεστές του λόγου και όχι μόνο ακροατές, εξαπατώντας τους εαυτούς σας.  23 Γιατί αν είναι κάποιος ακροατής του λόγου και όχι εκτελεστής, αυτός μοιάζει με άνθρωπο που παρατηρεί το πρόσωπο με το οποίο γεννήθηκε σε καθρέφτη.  24 Γιατί παρατήρησε τον εαυτό του και μετά απομακρύνθηκε, και αμέσως ξέχασε ποιος ήταν.  25 Εκείνος όμως που έσκυψε από πάνω και είδε προσεκτικά μέσα στον τέλειο νόμο της ελευθερίας και παράμεινε, ο οποίος δεν έγινε ακροατής που λησμονεί αλλά εκτελεστής του έργου, αυτός θα είναι μακάριος κατά την εκτέλεσή του.  26 Αν κάποιος νομίζει πως είναι θρήσκος και δε χαλιναγωγεί τη γλώσσα του, αλλά απατά την καρδιά του, αυτού η θρησκεία είναι μάταιη.  27 Θρησκεία καθαρή και αμόλυντη μπροστά στο Θεό και Πατέρα είναι αυτή: το να επισκέπτεται κανείς ορφανούς και χήρες μέσα στη θλίψη τους, και να τηρεί τον εαυτό του άσπιλο από τον κόσμο. 
1 2 3 4 5

Pages